گیاه پپرومیا یا گیاه قاشقی یکی از موثرترین گیاهان چند ساله برای زیبایی فضا و نیز تمیز کردن هوا بوده که اغلب در خاک مرطوب رشد می کند. این نوع گیاه به راحتی می تواند در هر نقطه گرمسیری از جهان تقریباً رشد نماید. گیاهان پپرومیا ارزش تزئینی بالایی دارند. این گیاه به عنوان ماده غذایی و به عنوان یک گیاه دارویی دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی و ضد التهابی است که به حل بسیاری از مشکلات سلامتی کمک می کند. علت نامگذاری آن به رادیاتور به این دلیل است که برگ های این گیاه گوشتی بوده و آب را در خود ذخیره می کند و می تواند برای مدت طولانی بدون آب رشد کند.
بیش از 1000 گونه از این گیاه در سراسر جهان در مناطق استوایی وجود دارد. اما بیشتر گونه ها در آمریکای جنوبی، مرکزی و آفریقا یافت می شوند. برخی از گونه ها عبارتند از prostrata ، peperomia avana، peperomia ژله ای، japonica peperomia، peperomia کلمبیایی و Isabella promomia. این گیاهان به کندی رشد می کنند و ممکن است سال ها طول بکشد تا در فضای باز رشد کنند. همه این گونه ها بر اساس ویژگی ها و ساختار رشد گیاه هستند.
انواع مختلف گیاه پپرومیا شامل موارد زیر می باشد:
برای نگهداری بهتر از این گیاه زیبا به نکات زیر توجه نمایید:
گیاه پپرومیا در طب سنتی برای درمان سردرد، آکنه، درد مفاصل. ریشه آن در درمان تب و بخشی از هوای زخم ها بسیار مفید است. با این حال، استفاده بیش از حد، مخرب است. چند وقت یکبار به گیاهان پپرمی خود آب می دهید؟ علاوه بر آبیاری منظم، اگر گیاه پپرمیا را خنثی کنید، این گیاه برای ریشه خود اکسیژن نخواهد داشت. در این فرآیند، آب پروپریمیا به دوغ یعنی دو بار در هفته کاهش مییابد و بین آبیاریهای منظم اجازه داده میشود تا خاک حاصل خیز خشک شود. اطمینان حاصل کنید که گیاه را در آب نگذارید زیرا ریشه های آن می تواند باعث پوسیدگی شود.
برای تکثیر گیاه پپرومیا به خصوص ارقام کوچک آن بهتر است از اواسط بهار تا اواسط تابستان برگ ها را از دمبرگ جدا کرده و دمبرگ ها را با چاقوی تیز برش دهید. بعد برگ ها را 3 بار در قلمه فرو کنید و بین لایه ها مکث کنید تا خشک شود. برگها باید با زمین تماس داشته باشند اما در زمین فرو نروند. قلمه های برگ پپرومیا را در دمای 20 درجه سانتی گراد و در نور مناسب نگهداری کنید. برگ های خشک و پوسیده را باید فورا حذف کرد. ریشه ها به مدت دو ماه دوام می آورند و گیاهان جدید در محل اتصال برگ ها و دمبرگ ظاهر می شوند. زمانی که بوته ها به 3 تا 5 سانتی متر رسید آنها را جدا می کنند و در گلدان هایی به قطر 9 سانتی متر با کود می کارند.
این کار را نباید انجام داد مگر اینکه گیاه به گلدان بزرگتری نیاز داشته باشد. از قرار دادن گیاهان در گلدان های خیلی بزرگ خودداری کنید زیرا گلدان های بزرگ رطوبت را برای مدت طولانی تری حفظ می کنند. همچنین لازم است از گلدانی با سوراخ زهکشی در انتهای آن استفاده کنید و اگر می خواهید از گلدان بدون زهکش استفاده کنید، بهتر است در انتهای گلدان سنگریزه کوچک بریزید تا ریشه گیاه از زیاده روی آب در امان بماند.
پپرومیا زمانی که به عنوان گیاه خانگی نگهداری شود به ندرت شکوفا می شود. گل های پپرومیا که معمولا قهوه ای یا سبز کم رنگ هستند، رایحه مشخصی ندارند. گل ها اشکال متفاوتی از گونه پپرومیا دارند. از گل های خوشه ای گرفته تا گل های دوتایی که از نظر گلدهی متفاوت هستند و بیشتر شبیه نهال هستند. حتی ممکن است ظاهر آنها را دوست نداشته باشید و بخواهید آنها را از گیاه جدا کنید. این گل ها پس از مدتی پژمرده می شوند و خود به خود می ریزند، اما اگر می خواهید آنها را از ناحیه چسبیده به ساقه جدا کنید، می توان این کار را انجام داد. گل پپرومیا در فصل تابستان در زیستگاه طبیعی خود گل می دهد. اما اگر شرایط نگهداری در محیط داخلی مانند تابستان در گرما و نور باشد، می توانید گیاه پپرومیا را در تمام فصول سال داشته باشید.