
چگونه گیاه سرخس شادابی داشته باشیم؟
سرخس بوستون یا شمشیری با نام علمی Nephrolepis Exaltata یکی از محبوبترین انواع سرخس است که در داخل خانه رشد میکند و یکی از سادهترین گونه ها برای نگهداری است. در مقایسه با سایر سرخسها، مراقبت از این گیاه از نظر نور، رطوبت و تکثیر بسیار ساده است (به دستورالعملهای مراقبتی زیر توجه کنید).
در این گونه (سرخس بوستون) شاخه ها به حالت قوسی شکل نمایان است و تا حدود 80 سانتی متر طول می یابند. شاخه ها از یک راچیس (ساقه برگ) سخت و برگچه های پینه دار تشکیل شده اند، که در اصطلاح عامیانه آن را یک نوع ساقه بلند می نامند که تعداد زیادی برگ های کوچک روی آن، چیزی شبیه پرهای بزرگی قرار دارند.
نحوه دکوراسیون این گیاه با توجه به بلندی ساقه ها و میزان خمیدگی آنها قرار دادن در یک سبد آویزان می باشد در این صورت بهتر است که ساقه های آن بیش از 40 سانتی متر یا بیشتر بلندی داشته باشد، در این شرایط به شاخه ها اجازه داده می شود تا به خوبی خمیده و با جسارت آویزان شوند. یکی دیگر از راه های عالی برای نمایش یک گیاه بالغ این است که آن را در گلدان روی پایه قرار دهید تا شاخه ها آویزان شوند. یک گیاه کوچک را می توان در نزدیکی طاقچه در یک گلدان معمولی قرار داد.
حمام ها به دلیل سطح رطوبتی بالاتری که از بخار آب موجود و تراکم آن در داخل حمام ایجاد می شود مکانی ایده آل برای قرار دادن این سرخس زیبا هستند. (اگر گیاه بالغ باشد یک حمام بزرگ). آنچه که انتخاب گیاه سرخس را برای دیزاین حمام قوت می بخشد عدم نیاز این گیاه به نور مستقیم خورشید است.
واکنش گیاه در مقابل دمای پایین: به طور خلاصه به مواردی در مورد زمستان گذرانی اشاره می کنم تا در مورد کسانی که در ماه های گرمتر علاقه مند نگهداری سرخس خود در خارج از خانه هستند گیاه شان دچار تنش دمایی نشود، اگر صاحب یک سرخس بوستون هستید و یا قصد خرید آن را دارید که در یک منطقه معتدل زندگی می کنید، می توانید گیاه خود را در بیرون از خانه و در ایوان، بالکن یا پاسیو در شرایطی که دمای هوا بالاتر از 10 درجه سانتیگراد است، قرار دهید. سپس با دمای بالاتر آن را به داخل خانه بازگردانید. همچنین یخبندان یا دمای کمتر از 4 درجه سانتیگراد می تواند گیاه را از بین برده و یا تا فصل بعدی رشد آن را مرده (از بین رفتن شاخ و برگ) نشان دهد.
این گیاه زمانی که هوا خیلی سرد می شود و تا زمانی که دوباره به شرایط ایده آل باز گردد وارد دوره خواب می شود. با این حال، سرخس بوستون زمانی که به داخل خانه بازگردانده می شود در شرایط مناسب مانند رطوبت بالا، نور غیرمستقیم کافی خورشید و دمای کافی قرار گیرد، دوباره به زندگی عادی خود ادامه خواهد داد. البته باید به این نکته توجه داشت بسیاری از آنها پس از وارد شدن به داخل منزل برگ ها را از دست می دهند، که جای هیچ نگرانی نیست و فقط کافیست به مراقبت های خود ادامه دهید تا به شرایط ایده آل خود بر گردد.
نور: در زیستگاه طبیعی خود، این سرخس ها در زیر درختان و در سایه قرار می گیرند، بنابراین بهترین شرایط نوری، تامین نور غیر مستقیم خورشید است، اگر چه مقدار کمی نور خورشید (زمانی که خیلی گرم نیست) میزان رشد و نمو را افزایش می دهد. در داخل اتاق نور خورشید فیلتر شده از طریق پرده های توری می تواند به خوبی عمل کند اما ممکن است مجبور باشید هر از گاهی گیاه را بچرخانید تا رشد یکنواخت شاخه ها را تشویق کنید.
دما و رطوبت هوا: دمای اتاق ایده آل برای سرخس بوستون بین 16-24 درجه سانتیگراد است. کمتر از 13 درجه سانتیگراد گیاه دچار تنش خواهد شد. از هوای گرم ناشی از گرمایش داخلی و هوای سرد اجتناب کنید.
همه سرخس ها رطوبت نسبتاً بالا را ترجیح می دهند، با این حال سرخس بوستون کمی انعطاف پذیرتر است و می تواند سطوح پایین تر را تحمل کند. اگر می توانید بسته به موقعیت قرار گیری گلدان رطوبت سطحی را با اسپری کردن یا یک سینی آب افزایش دهید در شرایطی که گیاه را در یک سبد آویزان یا موارد مشابه نگه می دارید، نمی توانید آن را در سینی قرار دهید بنابراین اسپری گیاه گزینه مناسبتری است.
آبیاری: خاک مرطوب همیشه توصیه می شود، بدون اینکه خاک خیلی خیس باشد.
خاک: مخلوطی از خاک گلدان پیت ماس و خاک لوم (درصد برابری از شن و رس و سیلت) به همراه مقداری پرلیت مناسب است. خاک مناسب سرخس از یک طرف باید قابلیت نگهداری مقداری آب را در خود داشته باشد و از طرف دیگر توانایی زهکشی نسبتاً خوبی را داشته باشد. بافت خاک پیت ماس متراکم است و ممکن است بیش از حد آب را در خود نگه دارد اما پرلیت با ایجاد تخلخل سبب زهکشی خیلی سریع و تخلیه بیشتر آب می شود.
تغییر گلدان و تکثیر گیاه: تعویض گلدان و تجدید خاک در فصل بهار هر 2 سال یکبار انجام می شود. استفاده از گلدان بزرگتر سبب رشد سریع گیاه و افزایش حجم آن خواهد شد. حتی اگر نیازی به تعویض گلدان نباشد، بهتر است خاک بالایی گلدان را هر بهار عوض کنید.
سرخس ها یا از طریق تقسیم گیاه مادری و یا جداسازی و کاشت پاجوش ها قابل تکثیر هستند. پاجوش ها گیاهچه های کوچکی هستند که از گیاه مادری تولید شده و پس از رشد کافی برای جدا شدن از گیاه مادر و زنده ماندن مستقل، باید آنها را به آرامی و با احتیاط به همراه مقداری ریشه جدا کنید. تقسيم گياه به بخش های کوچکتر محبوب ترين روش تكثير است كه در فصل بهار انجام مي شود. شما می توانید سرخس را به تعداد گیاهان جدیدی که می خواهید با بریدن سیستم ریشه برای قسمت مورد نیاز خود تقسیم کنید.
تقویت و کود دهی: یک کود متعادل که هر 2 هفته در اختیار گیاه گذاشته شود کافی است، از ابتدای بهار تغذیه را آغاز کنید و پس از تعویض گلدان و تجدید خاک به مدت یک ماه تغذیه را متوقف کنید (مواد مغذی کافی در خاک جدید موجود خواهد بود).
مشکلات نگهداری گیاه، آفات و بیماریها:
- نوک برگ قهوه ای می شود: اگر فقط نوک آن قهوه ای است، مشکل به احتمال زیاد به دلیل رطوبت کم است. برگچههای کوچک را بررسی کنید و اگر لبههای قهوهای یا زرد دارند، دلایل مختلفی از جمله آبیاری زیاد یا کم، نور زیاد یا کم یا تغذیه بیش از حد وجود دارد.
- ریزش برگها: این حالت اغلب هنگام خرید یک گیاه جدید اتفاق می افتد و عمدتاً به دلیل تغییر سریع شرایط نگهداری است که گیاه را در هنگام انتقال به خانه در شوک قرار می دهد. سرخس زمانی بهبود می یابد که همه شرایط بهینه شود در این صورت خود را با محیط جدید وفق می دهد. اگر مشکل مربوط به گیاهی است که مدتی از آن نگهداری کرده اید، ببینید که آیا تغییرات محسوس در دما یا شرایط نوری وجود داشته است یا خیر. همچنین اگر گیاه خود را از بیرون به داخل خانه آورده اید و برگ های آن می ریزند، مطالب مربوط به شرایط دما و نور را در بالا بررسی کنید.
- گیاه فاقد رشد است: عدم رشد در گیاهی که تازه خریداری شده و به محیط جدیدی آورده شده است برای سرخس بوستون رایج است. همچنین کمبود کود نیز می تواند رشد را کاهش دهد.